Universal Declaration of Human Rights

Article 1 All human beings are born free and equal in dignity and rights. They are endowed with reason and conscience and should act towards one another in a spirit of brotherhood.

Article 2 Everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in this Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth or other status. Furthermore, no distinction shall be made on the basis of the political, jurisdictional or international status of the country or territory to which a person belongs, whether it be independent, trust, non-self-governing or under any other limitation of sovereignty.

Article 3 Everyone has the right to life, liberty and security of person.

Article 4 No one shall be held in slavery or servitude; slavery and the slave trade shall be prohibited in all their forms.

Article 5 No one shall be subjected to torture or to cruel, inhuman or degrading treatment or punishment.

Article 6 Everyone has the right to recognition everywhere as a person before the law.

Article 7 All are equal before the law and are entitled without any discrimination to equal protection of the law. All are entitled to equal protection against any discrimination in violation of this Declaration and against any incitement to such discrimination.

Article 8 Everyone has the right to an effective remedy by the competent national tribunals for acts violating the fundamental rights granted him by the constitution or by law.

Article 9 No one shall be subjected to arbitrary arrest, detention or exile.

Article 10 Everyone is entitled in full equality to a fair and public hearing by an independent and impartial tribunal, in the determination of his rights and obligations and of any criminal charge against him.

Article 11 1.) Everyone charged with a penal offence has the right to be presumed innocent until proved guilty according to law in a public trial at which he has had all the guarantees necessary for his defence. 2.) No one shall be held guilty of any penal offence on account of any act or omission which did not constitute a penal offence, under national or international law, at the time when it was committed. Nor shall a heavier penalty be imposed than the one that was applicable at the time the penal offence was committed.

Article 12 No one shall be subjected to arbitrary interference with his privacy, family, home or correspondence, nor to attacks upon his honour and reputation. Everyone has the right to the protection of the law against such interference or attacks.

Article 13 1.) Everyone has the right to freedom of movement and residence within the borders of each state. 2.) Everyone has the right to leave any country, including his own, and to return to his country.

Article 14 1.) Everyone has the right to seek and to enjoy in other countries asylum from persecution. 2.) This right may not be invoked in the case of prosecutions genuinely arising from non-political crimes or from acts contrary to the purposes and principles of the United Nations.

Article 15 1.) Everyone has the right to a nationality. 2.) No one shall be arbitrarily deprived of his nationality nor denied the right to change his nationality.

Article 16 1.) Men and women of full age, without any limitation due to race, nationality or religion, have the right to marry and to found a family. They are entitled to equal rights as to marriage, during marriage and at its dissolution. 2.) Marriage shall be entered into only with the free and full consent of the intending spouses. 3.) The family is the natural and fundamental group unit of society and is entitled to protection by society and the State.

Article 17 1.) Everyone has the right to own property alone as well as in association with others. 2.) No one shall be arbitrarily deprived of his property.

Article 18 Everyone has the right to freedom of thought, conscience and religion; this right includes freedom to change his religion or belief, and freedom, either alone or in community with others and in public or private, to manifest his religion or belief in teaching, practice, worship and observance.

Article 19 Everyone has the right to freedom of opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference and to seek, receive and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.

Article 20 1.) Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and association. 2.) No one may be compelled to belong to an association.

Article 21 1.) Everyone has the right to take part in the government of his country, directly or through freely chosen representatives. 2.) Everyone has the right of equal access to public service in his country. 3.) The will of the people shall be the basis of the authority of government; this will shall be expressed in periodic and genuine elections which shall be by universal and equal suffrage and shall be held by secret vote or by equivalent free voting procedures.

Article 22 Everyone, as a member of society, has the right to social security and is entitled to realization, through national effort and international co-operation and in accordance with the organization and resources of each State, of the economic, social and cultural rights indispensable for his dignity and the free development of his personality.

Article 23 1.) Everyone has the right to work, to free choice of employment, to just and favourable conditions of work and to protection against unemployment. 2.) Everyone, without any discrimination, has the right to equal pay for equal work. 3.) Everyone who works has the right to just and favourable remuneration ensuring for himself and his family an existence worthy of human dignity, and supplemented, if necessary, by other means of social protection. 4.) Everyone has the right to form and to join trade unions for the protection of his interests.

Article 24 Everyone has the right to rest and leisure, including reasonable limitation of working hours and periodic holidays with pay.

Article 25 1.) Everyone has the right to a standard of living adequate for the health and well-being of himself and of his family, including food, clothing, housing and medical care and necessary social services, and the right to security in the event of unemployment, sickness, disability, widowhood, old age or other lack of livelihood in circumstances beyond his control. 2.) Motherhood and childhood are entitled to special care and assistance. All children, whether born in or out of wedlock, shall enjoy the same social protection.

Article 26 1.) Everyone has the right to education. Education shall be free, at least in the elementary and fundamental stages. Elementary education shall be compulsory. Technical and professional education shall be made generally available and higher education shall be equally accessible to all on the basis of merit. 2.) Education shall be directed to the full development of the human personality and to the strengthening of respect for human rights and fundamental freedoms. It shall promote understanding, tolerance and friendship among all nations, racial or religious groups, and shall further the activities of the United Nations for the maintenance of peace. 3.) Parents have a prior right to choose the kind of education that shall be given to their children.

Article 27 1.) Everyone has the right freely to participate in the cultural life of the community, to enjoy the arts and to share in scientific advancement and its benefits. 2.) Everyone has the right to the protection of the moral and material interests resulting from any scientific, literary or artistic production of which he is the author.

Article 28 Everyone is entitled to a social and international order in which the rights and freedoms set forth in this Declaration can be fully realized.

Article 29 1.) Everyone has duties to the community in which alone the free and full development of his personality is possible. 2.) In the exercise of his rights and freedoms, everyone shall be subject only to such limitations as are determined by law solely for the purpose of securing due recognition and respect for the rights and freedoms of others and of meeting the just requirements of morality, public order and the general welfare in a democratic society. These rights and freedoms may in no case be exercised contrary to the purposes and principles of the United Nations.

Article 30 Nothing in this Declaration may be interpreted as implying for any State, group or person any right to engage in any activity or to perform any act aimed at the destruction of any of the rights and freedoms set forth herein.

The concepts of nationality and the right to self-determination are closely intertwined, especially in international law and political discourse:

Nationality

• Definition: Nationality refers to the legal bond between an individual and a state, conferring certain rights and responsibilities. It's a status that provides a person with legal identity and protection by a state.

• Legal Framework:

  • Governed by national laws but influenced by international norms to prevent statelessness and to ensure that nationality laws are non-discriminatory (1961 Convention on the Reduction of Statelessness).

Right to Self-Determination

• Definition: The right to self-determination is the principle that a people, defined as a group with a common identity, should be free to choose their political status and to determine their economic, social, and cultural development without interference.

• Legal Basis:

  • UN Charter: Article 1(2) states that one of the purposes of the UN is to develop friendly relations among nations based on respect for the principle of equal rights and self-determination of peoples.

  • International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR): Both mention the right of all peoples to self-determination in their common Article 1.

  • Declaration on the Granting of Independence to Colonial Countries and Peoples (1960): This resolution by the UN General Assembly affirmed the right of all people to self-determination.

Intersection of Nationality and Self-Determination:

1. Formation of States: The right to self-determination can lead to the creation of new states or the redefinition of existing ones, which directly impacts who can claim nationality within those states. For instance, when new states are formed, they often define who their nationals are based on various criteria like ethnicity, language, historical connection, or residence.

2. National Identity: Self-determination often revolves around the desire of a group to define or redefine their national identity, which might include establishing a state where their nationality can be legally recognized and protected.

3. International Recognition: The international community's recognition of a group's right to self-determination can lead to the acknowledgment of that group's nationality. For example, when a territory gains independence, the international recognition of that statehood includes recognizing its capacity to confer nationality.

4. Statelessness and Rights: For groups seeking self-determination, the lack of recognized statehood can lead to issues of statelessness among its people, complicating their legal status, rights, and protection.

5. Referendums and Votes: Sometimes, self-determination is exercised through referendums or votes to decide on independence or autonomy, which can directly affect questions of nationality. The results of such votes might lead to new nationality laws or changes in citizenship.

6. Conflict and Negotiation: The path to self-determination can be fraught with conflict. Negotiations over self-determination might involve discussions about nationality, citizenship rights, and the treatment of minorities within the new or altered state boundaries.

The relationship between nationality and self-determination underscores the importance of identity, rights, and sovereignty. While nationality provides an individual legal identity, the right to self-determination seeks to ensure that groups have the freedom to define or redefine that identity on a collective level. However, this interaction can lead to complex legal, political, and humanitarian issues, especially when claims to self-determination overlap with existing state territories or when there's contention over who constitutes 'the people' with this right.

ההכרזה האוניברסלית בדבר זכויות האדם סעיף 1 כל בני האדם נולדו חופשיים ושווים בכבוד ובזכויות. הם ניחנים בהיגיון ובמצפון וצריכים לפעול זה כלפי זה ברוח של אחווה.

סעיף 2 כל אדם זכאי לכל הזכויות והחירויות המפורטות בהצהרה זו, ללא הבדל מכל סוג שהוא, כגון גזע, צבע, מין, שפה, דת, דעה פוליטית או אחרת, מוצא לאומי או חברתי, רכוש, לידה או מעמד אחר. יתרה מזאת, לא תיעשה הבחנה על בסיס המעמד המדיני, השיפוטי או הבינלאומי של המדינה או הטריטוריה שאליהם משתייך אדם, בין אם הם עצמאיים, נאמנותיים, בלתי-ממשלתיים או תחת כל מגבלה אחרת של ריבונות.

סעיף 3 לכל אדם הזכות לחיים, לחירות ולביטחון אישי.

סעיף 4 איש לא יוחזק בעבדות או בעבדות; עבדות וסחר עבדים יהיו אסורים בכל צורותיהם.

סעיף 5 אף אחד לא יהיה נתון לעינויים או ליחס או ענישה אכזריים, לא אנושיים או משפילים.

סעיף 6 לכל אדם הזכות להכרה בכל מקום כאדם בפני החוק.

סעיף 7 כולם שווים בפני החוק וזכאים ללא כל הפליה להגנה שווה של החוק. כולם זכאים להגנה שווה מפני כל אפליה שמפרה הצהרה זו ומפני כל הסתה לאפליה כזו.

סעיף 8 כל אדם זכאי לסעד יעיל על ידי בתי הדין הלאומיים המוסמכים בגין מעשים המפירים את זכויות היסוד המוקנות לו על פי החוקה או החוק.

סעיף 9 איש לא יהיה נתון למעצר שרירותי, למעצר או לגלות.

סעיף 10 כל אדם זכאי בשוויון מלא לדיון הוגן ופומבי בבית דין בלתי תלוי וחסר פניות, בקביעת זכויותיו וחובותיו ובכל אישום פלילי נגדו.

סעיף 11 1.) כל מי שהואשם בעבירה עונשית זכאי להיחשב חף מפשע עד שתוכח אשמתו על פי דין במשפט פומבי שבו היו לו כל הערבויות הדרושות להגנתו.

2.) איש לא יוחזק אשם בעבירה עונשית כלשהי בשל כל מעשה או מחדל שלא היוו עבירה עונשית, לפי החוק הלאומי או הבינלאומי, בזמן ביצועם. כמו כן, לא יוטל עונש כבד מזה שהיה נהוג בעת ביצוע העבירה העונשית.

סעיף 12 איש לא יהיה נתון להתערבות שרירותית בפרטיותו, במשפחתו, בביתו או בהתכתבויות שלו, ואף לא להתקפות על כבודו ושימו הטוב. לכל אדם יש זכות להגנת החוק מפני הפרעות או התקפות כאלה.

סעיף 13 1.) לכל אדם הזכות לחופש תנועה ומגורים בגבולות כל מדינה.

2.) לכל אדם הזכות לעזוב כל מדינה, לרבות שלו, ולחזור לארצו.

סעיף 14 1.) לכל אדם הזכות לבקש וליהנות במדינות אחרות ממקלט מרדיפות.

2.) אין להפעיל זכות זו במקרה של העמדה לדין הנובעות ממש מפשעים לא פוליטיים או ממעשים המנוגדים למטרות ולעקרונות של האומות המאוחדות.

סעיף 15 1.) לכל אדם יש זכות לאום.

2.) אין לשלול מאיש את אזרחותו באופן שרירותי ולא לשלול ממנו את הזכות לשנות את אזרחותו.

סעיף 16 1.) לגברים ולנשים בגיל מלא, ללא כל הגבלה בשל גזע, לאום או דת, יש זכות להינשא ולהקים משפחה. הם זכאים לשוויון זכויות באשר לנישואין, במהלך הנישואין ובעת פירוקם.

2.) נישואין ייערכו רק בהסכמה חופשית ומלאה של בני הזוג המתכוונים.

3.) המשפחה היא היחידה הקבוצתית הטבעית והיסודית של החברה והיא זכאית להגנה מצד החברה והמדינה.

סעיף 17 1.) לכל אדם יש זכות להחזיק ברכוש לבדו כמו גם בשיתוף עם אחרים.

2.) אין לשלול מאיש את רכושו באופן שרירותי.

סעיף 18 לכל אדם יש זכות לחופש מחשבה, מצפון ודת; זכות זו כוללת חירות לשנות את דתו או אמונתו, וחירות, לבד או בקהילה עם אחרים ובציבור או פרטי, לבטא את דתו או אמונתו בהוראה, תרגול, פולחן וקיום מצוות.

סעיף 19 לכל אדם יש זכות לחופש הדעה והביטוי; זכות זו כוללת חופש להחזיק בדעות ללא הפרעה ולחפש, לקבל ולמסור מידע ורעיונות בכל אמצעי תקשורת וללא קשר לגבולות.

סעיף 20 1.) לכל אדם הזכות לחופש התכנסות והתאגדות בדרכי שלום.

2.) אין לכפות על אדם להשתייך לעמותה.

סעיף 21 1.) לכל אדם הזכות לקחת חלק בממשלת ארצו, ישירות או באמצעות נציגים שנבחרו באופן חופשי.

2.) לכל אדם יש זכות גישה שווה לשירות הציבורי בארצו.

3.) רצון העם יהיה הבסיס לסמכות השלטון; רצון זה יבוא לידי ביטוי בבחירות תקופתיות ואמיתיות שיהיו בבחירה כללית ושוויונית ויתקיימו בהצבעה חשאית או בהליכי הצבעה חופשיים מקבילים.

סעיף 22 כל אחד, כחבר בחברה, זכאי לביטחון סוציאלי וזכאי למימוש, באמצעות מאמץ לאומי ושיתוף פעולה בינלאומי ובהתאם לארגון ולמשאבים של כל מדינה, של הזכויות הכלכליות, החברתיות והתרבותיות החיוניות עבור כבודו וההתפתחות החופשית של אישיותו.

סעיף 23 1.) לכל אדם הזכות לעבוד, לבחירה חופשית בעבודה, לתנאי עבודה צודקים ונוחים ולהגנה מפני אבטלה.

2.) לכל אדם, ללא כל אפליה, הזכות לשכר שווה עבור עבודה שווה.

1. לכל מי שעובד יש זכות לתגמול צודק ונועם המבטיח לו ולמשפחתו קיום ראוי לכבוד האדם, ובמידת הצורך מתווסף באמצעים אחרים של הגנה סוציאלית.

4.) לכל אדם הזכות להקים ולהצטרף לאיגודים מקצועיים למען הגנה על האינטרסים שלו.

סעיף 24 לכל אדם יש זכות למנוחה ופנאי, לרבות הגבלה סבירה של שעות עבודה וחגים תקופתיים בשכר.

סעיף 25 1. לכל אדם הזכות לרמת חיים נאותה לבריאותו ולרווחתם של משפחתו, לרבות מזון, ביגוד, דיור וטיפול רפואי ושירותים סוציאליים נחוצים, והזכות לביטחון במקרה של אבטלה, מחלה, נכות, אלמנות, זקנה או חוסר פרנסה אחר בנסיבות שאינן בשליטתו.

2.) אימהות וילדות זכאיות לטיפול וסיוע מיוחדים. כל הילדים, בין אם נולדו בנישואין ובין אם מחוץ להם, ייהנו מאותה הגנה סוציאלית.

סעיף 26 1.) לכל אחד יש זכות לחינוך. החינוך יהיה בחינם, לפחות בשלבים היסודיים והבסיסיים. חינוך יסודי יהיה חובה. השכלה טכנית ומקצועית תהיה זמינה באופן כללי וההשכלה הגבוהה תהיה נגישה לכולם באותה מידה על בסיס הכשרון.

2.) החינוך יופנה לפיתוח מלא של אישיות האדם ולחיזוק כיבוד זכויות האדם וחירויות היסוד. היא תקדם הבנה, סובלנות וידידות בין כל האומות, הקבוצות הגזעיות או הדתיות, ותקדם את פעילות האומות המאוחדות לשמירה על השלום.

3.) להורים יש זכות מוקדמת לבחור את סוג החינוך שיינתן לילדיהם.

סעיף 27 1.) לכל אדם הזכות להשתתף באופן חופשי בחיי התרבות של הקהילה, ליהנות מהאמנויות ולהשתתף בקידום המדעי וביתרונותיו.

2.) כל אדם זכאי להגנה על האינטרסים המוסריים והחומריים הנובעים מכל ייצור מדעי, ספרותי או אמנותי שהוא היוצר שלו.

סעיף 28 כל אדם זכאי לסדר חברתי ובינלאומי שבו ניתן לממש במלואם את הזכויות והחירויות המפורטות בהכרזה זו.

סעיף 29 1.) לכל אחד יש חובות לקהילה שרק בה מתאפשר התפתחות חופשית ומלאה של אישיותו.

2.) במימוש זכויותיו וחירויותיו, כל אחד יהיה כפוף רק למגבלות שייקבעו בחוק אך ורק לשם הבטחת ההכרה והכבוד הראויים לזכויות וחירויות של אחרים ולעמידה בדרישות המוסר הצודקות. , הסדר הציבורי והרווחה הכללית בחברה דמוקרטית.

3.) אין להפעיל זכויות וחירויות אלה בשום מקרה בניגוד למטרות ולעקרונות של האומות המאוחדות.

סעיף 30 אין לפרש שום דבר בהצהרה זו כמרמזת על כל מדינה, קבוצה או אדם כל זכות לעסוק בפעילות כלשהי או לבצע פעולה כלשהי שמטרתה להשמיד כל אחת מהזכויות והחירויות המפורטות כאן

الإعلان العالمي لحقوق الإنسان

المادة 1 يولد جميع البشر أحرارًا ومتساوين في الكرامة والحقوق. وهم يتمتعون بالعقل والضمير وعليهم أن يعاملوا بعضهم بعضًا بروح الإخاء.

المادة 2 لكل إنسان الحق في التمتع بجميع الحقوق والحريات الواردة في هذا الإعلان، دون أي تمييز، ولا سيما التمييز بسبب العنصر أو اللون أو الجنس أو اللغة أو الدين أو الرأي السياسي أو غير السياسي أو الأصل الوطني أو الاجتماعي أو الثروة أو الميلاد أو أي وضع آخر. وفضلاً عن ذلك، لا يجوز التمييز على أساس الوضع السياسي أو القانوني أو الدولي للبلد أو الإقليم الذي ينتمي إليه الشخص، سواء كان مستقلاً أو تحت الوصاية أو غير متمتع بالحكم الذاتي أو خاضعاً لأي قيد آخر على سيادته.

المادة 3 لكل إنسان الحق في الحياة والحرية والأمن الشخصي.

المادة 4 لا يجوز استرقاق أحد أو استعباده، ويحظر الرق وتجارة الرقيق بجميع أشكالهما.

المادة 5 لا يجوز إخضاع أحد للتعذيب أو المعاملة أو العقوبة القاسية أو اللاإنسانية أو المهينة.

المادة 6 لكل إنسان الحق في أن يعترف به في كل مكان كشخص أمام القانون.

المادة 7 "الجميع متساوون أمام القانون ولهم الحق في التمتع بحماية متساوية من القانون دون أي تمييز. ولهم الحق في حماية متساوية ضد أي تمييز ينتهك هذا الإعلان وضد أي تحريض على مثل هذا التمييز."

المادة 8 لكل إنسان الحق في اللجوء إلى المحاكم الوطنية المختصة لإنصافه الفعلي عن الأعمال التي تنتهك الحقوق الأساسية التي يمنحها له الدستور أو القانون.

المادة 9 لا يجوز اعتقال أي إنسان أو حجزه أو نفيه تعسفاً.

المادة 10 لكل إنسان الحق، على قدم المساواة التامة، في محاكمة عادلة وعلنية أمام محكمة مستقلة ونزيهة، للفصل في حقوقه والتزاماته وأية تهمة جنائية توجه إليه.

المادة 11 1.) كل شخص متهم بجريمة يعتبر بريئاً إلى أن تثبت إدانته قانوناً في محاكمة علنية تؤمن له فيها كل الضمانات الضرورية للدفاع عن نفسه.

2.) لا يجوز إدانة أي شخص بارتكاب جريمة جنائية بسبب أي فعل أو امتناع عن فعل لم يكن يشكل جريمة جنائية بموجب القانون الوطني أو الدولي وقت ارتكابه. ولا يجوز فرض عقوبة أشد من تلك التي كانت سارية وقت ارتكاب الجريمة الجنائية.

المادة 12 لا يجوز تعريض أحد لتدخل تعسفي في حياته الخاصة أو أسرته أو مسكنه أو مراسلاته، أو لحملات على شرفه وسمعته. ولكل إنسان الحق في حماية القانون من مثل هذا التدخل أو تلك الحملات.

المادة 13 1) لكل فرد الحق في حرية التنقل واختيار محل إقامته داخل حدود كل دولة.

2) لكل فرد الحق في مغادرة أي بلد، بما في ذلك بلده، وفي العودة إلى بلده.

المادة 14 1) لكل فرد الحق في أن يطلب ملجأ في بلدان أخرى أو يتمتع به هرباً من الاضطهاد.

2) لا يجوز التذرع بهذا الحق في قضايا ناشئة بالفعل عن جريمة غير سياسية أو عن أعمال تناقض أغراض الأمم المتحدة ومبادئها.

المادة 15 1) لكل فرد الحق في الجنسية.

2) لا يجوز حرمان أي شخص تعسفاً من جنسيته أو إنكار حقه في تغيير جنسيته.

المادة 16 1.) للرجال والنساء، عند بلوغهم سن الرشد، الحق في الزواج وتأسيس أسرة، دون أي قيد بسبب العرق أو الجنسية أو الدين. ولهم الحق في حقوق متساوية فيما يتعلق بالزواج، وأثناء الزواج وعند حله.

2) لا يجوز عقد الزواج إلا بموافقة الطرفين الراغبين في الزواج موافقة كاملة لا إكراه فيها.

3) الأسرة هي الوحدة الطبيعية الأساسية للمجتمع ولها حق التمتع بحماية المجتمع والدولة.

المادة 17 1) لكل شخص الحق في التملك بمفرده أو بالاشتراك مع آخرين.

2) لا يجوز حرمان أحد من ملكه تعسفاً.

المادة 18 لكل إنسان الحق في حرية الفكر والضمير والدين، ويشمل هذا الحق حرية تغيير دينه أو معتقده، وحرية إظهار دينه أو معتقده بالعبادة وإقامة الشعائر والممارسة والتعليم بمفرده أو مع جماعة، وأمام الملأ أو على حدة.

المادة 19 لكل إنسان الحق في حرية الرأي والتعبير، ويشمل هذا الحق حرية اعتناق الآراء دون أي تدخل، والبحث عن الأنباء والأفكار وتلقيها وإذاعتها بأية وسيلة ودونما اعتبار للحدود.

المادة 20 1) لكل شخص الحق في حرية الاشتراك في الجمعيات والتجمعات السلمية.

2) لا يجوز إرغام أحد على الانضمام إلى جمعية ما.

المادة 21 1) لكل فرد الحق في المشاركة في إدارة الشؤون العامة لبلاده، إما مباشرة وإما بواسطة ممثلين يختارون بحرية.

2) لكل شخص، بالتساوي مع الآخرين، حق تقلد الوظائف العامة في بلده.

3.) إرادة الشعب هي أساس سلطة الحكومة، وتتجلى هذه الإرادة من خلال انتخابات دورية ونزيهة تجري بالاقتراع العام وعلى قدم المساواة وبالتصويت السري أو بإجراء مماثل يضمن حرية التصويت.

المادة 22 "لكل شخص، بصفته عضواً في المجتمع، الحق في الضمان الاجتماعي، وفي أن تحقق له، من خلال المجهود القومي والتعاون الدولي، وبما يتفق مع هيكل كل دولة ومواردها، الحقوق الاقتصادية والاجتماعية والثقافية التي لا غنى عنها لكرامته وللنمو الحر لشخصيته.

المادة 23 1) لكل شخص الحق في العمل، وله حرية اختيار عمله، وبشروط عادلة ومرضية، وبالحماية من البطالة.

2) لجميع الناس، دون أي تمييز، الحق في أجر متساوٍ للعمل المتساوي.

3) لكل شخص يعمل الحق في أجر عادل ومرض يكفل له ولأسرته عيشة لائقة بالكرامة الإنسانية، ويضاف إليه، عند الضرورة، وسائل أخرى للحماية الاجتماعية.

4) لكل شخص الحق في إنشاء النقابات والانضمام إليها من أجل حماية مصالحه.

المادة 24 لكل شخص الحق في الراحة وأوقات الفراغ، بما في ذلك تحديد معقول لساعات العمل، وفي عطلات دورية مدفوعة الأجر.

المادة 25 1) لكل شخص الحق في مستوى معيشة كاف للمحافظة على الصحة والرفاهة له ولأسرته، وخاصة على صعيد الغذاء والملبس والمسكن والرعاية الطبية والخدمات الاجتماعية الضرورية، وله الحق في التأمين ضد البطالة أو المرض أو العجز أو الترمل أو الشيخوخة أو غير ذلك من الظروف الخارجة عن إرادته والتي تفقده أسباب عيشه.

2) للأمومة والطفولة الحق في رعاية ومساعدة خاصتين. ويتمتع جميع الأطفال، سواء ولدوا في إطار الزوجية أو خارجها، بنفس الحماية الاجتماعية.

المادة 26 1.) لكل شخص الحق في التعليم. ويجب أن يكون التعليم مجانيًا، على الأقل في مراحله الابتدائية والأساسية. ويجب أن يكون التعليم الابتدائي إلزاميًا. ويجب أن يكون التعليم الفني والمهني متاحًا للعامة، ويجب أن يكون التعليم العالي متاحًا للجميع على قدم المساواة على أساس الكفاءة.

2) يهدف التعليم إلى التنمية الكاملة للشخصية الإنسانية وتعزيز احترام حقوق الإنسان والحريات الأساسية، وتعزيز التفاهم والتسامح والصداقة بين جميع الأمم والجماعات العنصرية أو الدينية، ودعم أنشطة الأمم المتحدة من أجل صيانة السلام.

3) للوالدين الحق الأول في اختيار نوع التعليم الذي يعطى لأبنائهم.

المادة 27 1) لكل شخص الحق في المشاركة الحرة في حياة المجتمع الثقافية، وفي الاستمتاع بالفنون، والمساهمة في التقدم العلمي والاستفادة من نتائجه.

2) لكل شخص الحق في حماية المصالح المعنوية والمادية المترتبة على أي إنتاج علمي أو أدبي أو فني هو مؤلفه.

المادة 28 لكل إنسان الحق في التمتع بنظام اجتماعي ودولي يمكن أن تتحقق في ظله الحقوق والحريات المنصوص عليها في هذا الإعلان تحققاً كاملاً.

المادة 29 1) على كل فرد واجبات نحو المجتمع الذي يتاح فيه وحده لشخصيته أن تنمو نمواً حراً كاملاً.

2) لا يخضع أي إنسان في ممارسته لحقوقه وحرياته إلا للقيود التي يقررها القانون فقط بهدف ضمان الاعتراف بحقوق وحريات الآخرين واحترامها وتلبية المقتضيات العادلة للأخلاق والنظام العام والرفاهية العامة في مجتمع ديمقراطي.

3) لا يجوز في أي حال من الأحوال ممارسة هذه الحقوق والحريات على نحو يتعارض مع أغراض ومبادئ الأمم المتحدة.

المادة 30 لا يجوز تفسير أي شيء في هذا الإعلان على أنه يمنح أية دولة أو جماعة أو فرد أي حق في القيام بأي نشاط أو القيام بأي عمل يهدف إلى تدمير أي من الحقوق والحريات المنصوص عليها فيه.

Human rights are universal, inherent to every individual without discrimination; inalienable, meaning that no one can take them away; indivisible and interrelated, with all rights having equal status and being necessary to protect human dignity.

The enforcement of the Universal Declaration of Human Rights (UDHR) involves multiple actors and layers of responsibility:

1. National Governments:

   • Primary Responsibility: The primary responsibility for implementing and enforcing human rights lies with national governments. Each state is expected to uphold the rights recognized in the UDHR within its jurisdiction through legislation, judicial systems, and administrative practices.

2. United Nations Bodies:

   • Office of the High Commissioner for Human Rights (OHCHR): This office works to ensure the universal enjoyment of all human rights by promoting international cooperation and coordinating the human rights activities of various UN agencies.
   • Human Rights Council: This inter-governmental body within the UN system is responsible for promoting respect for human rights globally. It addresses violations, makes recommendations, and can undertake Universal Periodic Reviews (UPR) where states report on their human rights records.
   • Treaty Bodies: Various UN treaty bodies monitor compliance with human rights treaties to which states are parties. While the UDHR itself is not a legally binding treaty, many of its provisions are reflected in legally binding treaties like the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) and the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR).

3. International Courts and Tribunals:

   • Although not directly enforcing the UDHR, international courts like the International Court of Justice (ICJ) or regional human rights courts (like the European Court of Human Rights, Inter-American Court of Human Rights, and the African Court on Human and Peoples' Rights) deal with cases that touch on human rights issues, often referencing the UDHR.

4. Non-Governmental Organizations (NGOs):

   • NGOs play a crucial role in monitoring, reporting, and advocating for human rights. They can influence policy, highlight abuses, provide aid, and sometimes act as intermediaries in human rights dialogues.

5. Regional Human Rights Mechanisms:

   • Various regional bodies and agreements also enforce human rights, often drawing on the principles of the UDHR. For example, the African Charter on Human and Peoples' Rights, the European Convention on Human Rights, and the American Convention on Human Rights enforce human rights within their respective regions.

6. International Community:

   • States can collectively pressure others through mechanisms like sanctions, diplomatic isolation, or international censure when human rights violations occur. The Universal Periodic Review process at the UN is an example where peer review by other states takes place.

7. Individuals and Civil Society:

   • Individuals and civil society movements can also enforce rights by raising awareness, mobilizing public opinion, and sometimes by taking legal action against their own governments or international bodies where mechanisms exist.

However, the UDHR itself is a declaration and not legally binding in the same way as treaties or covenants. Its principles, though, have been incorporated into many national constitutions and international treaties, giving it a strong moral and legal influence. Enforcement often comes down to the willingness of states to adhere to these principles, the effectiveness of international mechanisms, and the activism of civil society and NGOs. The lack of a global enforcement mechanism for the UDHR directly means that the actual protection of these rights can vary widely by country and situation.

Yes, the Universal Declaration of Human Rights (UDHR) applies to all human beings, including Palestinians. The UDHR is based on the principle of universality, meaning that the rights and freedoms it outlines are applicable to everyone, everywhere, without distinction of any kind. Here are some key points regarding its application:

1. Universal Application: Article 2 explicitly states that everyone is entitled to all the rights and freedoms set forth in the Declaration, without distinction of any kind, such as race, colour, sex, language, religion, political or other opinion, national or social origin, property, birth, or other status.

2. No Exceptions for Nationality or Territory: Further, it specifies that no distinction shall be made on the basis of the political, jurisdictional or international status of the country or territory to which a person belongs, whether it be independent, trust, non-self-governing or under any other limitation of sovereignty. This means that Palestinians, regardless of their territorial or political status, are entitled to these rights.

3. Rights to Self-Determination and Human Dignity: Many of the rights outlined, like the right to life, liberty, security of person, freedom from torture, equality before the law, and the rights to privacy, movement, nationality, and asylum, directly relate to issues often discussed in the context of Palestinian territories.

4. Implementation Challenges: While the UDHR sets out a common standard of achievements for all peoples and all nations, the actual enforcement and protection of these rights depend on national governments, international bodies, and sometimes non-governmental organizations. The situation in any conflict area, including regions involving Palestinian populations, often shows the gap between these rights in theory and their practical implementation.

5. International Responsibility: The international community, including states and organizations like the United Nations, has responsibilities to promote and protect these rights. This includes ensuring that all parties in any conflict adhere to international human rights law and humanitarian law.

The application of human rights in conflict zones like the Palestinian territories often becomes a focal point in international dialogue, with advocacy groups and human rights organizations frequently calling for adherence to these universal standards. However, the practical realization of these rights can be complex, involving issues of international law, diplomacy, and security concerns.

If you have more specific questions about how these rights apply or are perceived to apply in certain contexts, please feel free to ask.