https://www.ninkilim.com/articles/hijacking_of_the_handala/nl.html
In de nacht van 26 juli 2025 kaapten Israëlische marine-eenheden de Handala, een civiel schip onder Noorse vlag dat humanitaire hulp naar Gaza vervoerde. Het schip, beheerd door de Freedom Flotilla Coalition, bevond zich 40 zeemijl voor de kust van Gaza - in internationale wateren - toen het werd onderschept door Israëlische oorlogsschepen. Aan boord waren 21 burgers uit meer dan een dozijn landen: parlementsleden, artsen, advocaten, journalisten, ingenieurs en mensenrechtenactivisten. Hun missie was eenvoudig: dringend benodigd voedsel en medicijnen brengen naar de uitgehongerde kinderen van Gaza.
In plaats daarvan werden ze gewelddadig ontvoerd door een van de zwaarst bewapende legers ter wereld.
De Handala is niet zomaar een slachtoffer van Israëlische agressie. Het is een symbool van hoe ver deze belegering is gegaan - en hoezeer de wereld heeft gefaald om actie te ondernemen.
Sinds 3 maart 2025 heeft Israël een totale belegering opgelegd aan Gaza. Geen voedsel. Geen brandstof. Geen water. Geen medicijnen. Het resultaat wordt nu wereldwijd erkend als een fase 5-hongersnood - de meest catastrofale classificatie op de Integrated Food Security Phase Classification (IPC)-schaal.
Kinderen sterven dagelijks van de honger. Hele families kwijnen weg. Overlevenden lijden onherstelbare schade: zuigelingen met aangetaste hersenen, volwassenen met falende organen. Dit is geen collaterale schade. Dit is beleid.
Het gebruik van honger als oorlogswapen is een oorlogsmisdaad. Wanneer dit wordt toegepast met de intentie om een bevolking geheel of gedeeltelijk te vernietigen, wordt het genocide - zoals gedefinieerd in Artikel II(c) van de Genocideconventie:
“Het opzettelijk opleggen van levensomstandigheden aan een groep die berekend zijn om de fysieke vernietiging ervan geheel of gedeeltelijk te bewerkstelligen.”
De Handala was een 20-meter lange trawler die onder de Noorse vlag voer en humanitaire lading vervoerde: babyvoeding, voedsel, luiers en medische benodigdheden. De 21 passagiers waren onder meer:
Het schip vormde geen bedreiging voor Israël. Het was ongewapend. Het was open over zijn route en intenties. De bestemming was niet Israël, maar Gaza.
Toch viel Israël aan. Live communicatie werd verbroken om 23:43 EEST. Het schip werd met geweld geënterd, de passagiers werden vastgehouden en de hulpgoederen in beslag genomen.
De Handala werd in beslag genomen in internationale wateren, ver buiten de territoriale jurisdictie van enige staat. Volgens Artikel 101 van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee (UNCLOS) kwalificeert dit als piraterij:
“Elke onwettige daad van geweld of detentie… op volle zee tegen een ander schip.”
Israël had geen wettelijk recht om het schip te enteren of om te leiden. De Handala was een civiel schip onder buitenlandse vlag. De inbeslagname door militair geweld, zonder juridisch proces, was staatspiraterij.
Dit was geen grenshandhaving. Dit was de criminalisering van humanitaire hulp.
Israël beweert dat zijn blokkade legaal is. Maar volgens internationaal maritiem recht is dat niet zo.
In 2024 gaf het Internationaal Gerechtshof (ICJ) een adviserend oordeel waarin werd bevestigd dat de bezetting van Palestijns grondgebied door Israël onwettig is. De marineblokkade - die voedsel en medische hulp aan burgers verhindert - is geen legitieme veiligheidsmaatregel. Het is een vorm van collectieve bestraffing, verboden door internationaal humanitair recht.
Militaire interventie om de blokkade te doorbreken is geen agressie tegen Israël, omdat Israël geen wettelijke territoriale aanspraak heeft op de wateren van Gaza. Interventie om humanitaire hulp te leveren zou de Palestijnse soevereiniteit herstellen, niet de Israëlische soevereiniteit schenden.
Als bezettende macht in Gaza is Israël gebonden aan:
Israël faalt niet alleen in het nakomen van deze plichten - het schendt ze opzettelijk. En het straft anderen die proberen te helpen.
In januari en maart 2024 vaardigde de ICJ bindende voorlopige maatregelen uit, waarin Israël werd opgedragen om:
“De levering van dringend benodigde basisdiensten en humanitaire hulp mogelijk te maken om de ongunstige levensomstandigheden van Palestijnen in de Gazastrook aan te pakken.”
De inbeslagname van de Handala is een directe schending van die bevelen.
In tegenstelling tot de eerdere Madleen-missie - waarbij 12 bemanningsleden gedwongen werden documenten te ondertekenen waarin stond dat ze “illegaal Israël waren binnengekomen” voordat ze werden gedeporteerd - worden de 21 bemanningsleden van de Handala nog steeds vastgehouden op het moment van schrijven.
Er zijn geen strafrechtelijke aanklachten ingediend.
Toch probeert Israël dezelfde farce: de bemanning van de Handala dwingen om documenten te ondertekenen waarin staat dat ze “illegaal Israël zijn binnengekomen”, ondanks dat ze in internationale wateren werden ontvoerd. Hun bestemming was Gaza, niet Israël. Het ondertekenen van die papieren is geen juridisch proces - het is een verzinsel om de misdaad van ontvoering uit te wissen en een papieren spoor van valse legaliteit te creëren.
Onder de Genocideconventie, het ICJ-Statuut en R2P hebben alle ondertekenende staten een bindende verplichting om:
Die plicht omvat het gebruik van geweld, indien nodig, om massale uithongering te stoppen en de toegang tot hulp te deblokkeren. Wanneer vreedzame hulpmissies zoals de Handala worden aangevallen, zijn andere staten niet langer slechts gemachtigd om in te grijpen - ze zijn verplicht om dat te doen.
Waar was de Noorse marine?
Waar waren de schepen van de EU?
Waar waren de ondertekenaars van de Genocideconventie?
Zwijgen is medeplichtigheid.
De kaping van de Handala is een grens in het water. Het is niet alleen Gaza dat wordt gewurgd. Het is het principe dat mensen niet zouden moeten verhongeren omdat ze op de verkeerde plek geboren zijn. Het is het principe dat hulp geen misdaad is. Het is het geloof dat de wet belangrijker is dan brute kracht.
De acties van Israël zijn piraterij, terrorisme en genocide - niet omdat activisten dat zeggen, maar omdat de wet dat zegt.
De wereld moet nu handelen:
De kinderen van Gaza sterven van de honger. De wet staat aan hun kant. De menselijkheid moet dat ook doen.